In Santuario della Madonna del Ghisallo, het ‘bedevaartsoord’ voor wielrenners, valt mijn oog op een bijschrift: ‘Bicicletta di Alfonsina Strada 1a donna al Giro d’Italia anno 1924’. De eenvoudige verwijzing naar deze vrouw én haar verdienste raakt me en laat me niet meer los. Een gevoel van verwantschap overvalt mij. Haar energie is nog voelbaar, jaren na haar dood. Haar persoonlijke verhaal is lang geleden verloren gegaan. De geschiedenis vandaag verteld, is zoals het verhaal van Alfonsina nu gezien wordt. Geschiedenis echter heeft de vrijheid van de twijfel. Ik heb de vrijheid genomen deze historie te verbeelden. Een eerbetoon aan Alfonsina Strada en iedereen die het lef heeft zijn hart te volgen.
Lost-refound Veel is er niet bewaard gebleven. Haar plakboeken met de tastbare herinneringen aan haar wielerverleden verdronken na haar dood in een kelder. Ruim drie jaar lang volg ik de sporen terug in de tijd, vastberaden om te vinden wat niet verloren mag gaan. De subtiele bewijzen van Alfonsina’s bestaan leg ik vast in een tijdloze reconstructie. In dit project komt alles samen: Ik ben met Alfonsina Strada verweven geraakt, een ongrijpbare verbinding die bepalend werd voor een intuïtief gestuurd fotografisch proces. Vandaar uit ontwikkelt zich een intens vertelperspectief die de gelaagde beeldtaal van de vertelling vormt. In dit documentair project heb ik deze vergane geschiedenis hervonden en het heden en verleden samengebracht in nieuwe beeldverhaal. Het gevoel van verwantschap, mijn wielerervaring en kennis zijn essentieel geweest voor een geloofwaardige verbeelding. Het resultaat is gepubliceerd in een vernieuwd boekconcept: fotografie/ poëzie/ geschiedenis/ samengebracht tot één verhalende vorm waarbij de kijker/lezer wordt uitdaagt tot een associatieve vorm van lezen; in beelden i.p.v. alleen woorden. 200 pagina’s intrigerende zwart/wit foto’s, gecompleteerd met essays van Nederlandse & Vlaamse auteurs.
– more about this project & for book/print oder – ALFONSINA